بهترین سایت تفریحی فارسی

رسیدند : بهشت را خواهی یا دوست ؟ گفتم جهنم است بهشت بی دوست .
 
ღ♥ღ

اعتبار دوستی شما رو به پایان است لطفا برای اعتبار مجدد آن یک اس ام اس ارسال نمایید(دوست همراه )
 
ღ♥ღ

گل اگه خشک شود ساقه ی آن می ماند دوست اگر دور شود خاطره اش می ماند
 
ღ♥ღ

محبت مثل سکه ای است که اگه افتاد تو قلک دلت دیگه در نمیاد اگه بخوای در یساری باید دلت رو بشکنی .

ღ♥ღ

می خوام یه اتوبوس بسازم اتو دارم ولی بوس ندارم یه بوس می دی بسازمش .
 
ღ♥ღ

دلم برات پر پر شده دوختمش (۰) حالا تنگ شده
 
ღ♥ღ

چنان کاری دلت با قلب من کرد که موج زلزله با ارگ بم کرد
 
ღ♥ღ

لوطی شماره کفشت رو بفرست بزنیم به پیشونیمون تا مه بدونن خاک پاتیم
 
ღ♥ღ
یاد یاران قدیم نروداز دلِ تنگ
چون هوای چمن از یاد اسیرانِ قفس
 
ღ♥ღ

رفیق خوب پزشک زندگیست تا آخر عمر مریضتم رفیق
 
ღ♥ღ

بی فروغ روی یاران زندگی تابنده نیست
دولت بی دوست در جهان پابنده نیست
 
ღ♥ღ

دوستی فصل قشنگیست پر از لاله سرخ
دوستی تلفیق شعور من و توست
دوستی رنگ قشنگیست به رنگ خدا
دوستی حس عجیبیست میان من و تو

ღ♥ღ

دیگه از زغال دلسوخته تر داریم ؟
زغالتم
 
ღ♥ღ
ای دوست به خدا دوری تو دشوار است
بی تو از گردش ایام دلم بیزار است
بی تو ای مونس جان، دل ز غمت میسوزد
دل افسرده من طالب یک دیدار است
 
ღ♥ღ

در این زمانه که شرط حیات نیرنگ است
دلم برای رفیقان با وفا تنگ است
 
ღ♥ღ

همچنان چشم به چشمان تو دارم ای دوست
گوشه چشمی بنما بر دل زارم ای دوست
هر شبم نقش تو ماه شب چشمان منست
روزها در شب هجرت بشمارم ای دوست
 
ღ♥ღ

سلامتی رفیقی که اسم ما گوشه موبایلش خاک میخوره !
 
ღ♥ღ

یه کفش همه وجودشو فدای کسی میکنه که پا تو دلش میذاره
کفشتم رفیق !
 
ღ♥ღ

یاد ها فراموش نخواهد شد حتی به اجبار
و دوستی ها ماندنی اند حتی با سکوت
 
ღ♥ღ

تنها گنجی که جستجو کردن آن به زحمتش می ارزد دوست واقعیست و تو بهترین گنجی
 
ღ♥ღ

دوری دوستی های کوچکو از دل میبره
ولی به دوستی های بزرگ عظمت میده
رفاقت غروب بی پایان است که خورشید در حسرت آن می سوزد.
ما کشته ی عشقیم محبت کفن ماست ، پرورده ی عشقیم و رفاقت هدف ماست.

ღ♥ღ
 
خوشا آنان که در بازار رفاقت ، رفیق بی وفا مثل تو دارند ، وگرنه نارفیقان زبان باز ، به بازار رفاقت بی شمارند.

 ღ♥ღ

بهترین سلام روی زیباترین بال کبوتران مهاجر تقدیم به تنها محفل رفاقت.

 ღ♥ღ

دستمال خیس آرزوهایم را فشردم همین 4 قطره چکید : زنده باد رفیق بامعرفت.

 ღ♥ღ

دور بودن از عزیزان مشکل است ، امتحان باوفایی در جدایی حاصل است ، گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق ، دوریت دریا و یادت ساحل است.

 ღ♥ღ

ما را یک دل از خوبان جدا نیست ، ولی صد حیف خوبان را وفا نیست ، به دوستان دل سپردن کار سهل است ، ز دوستان دل بریدن کار ما نیست.

 ღ♥ღ

ما به لطف هر رفیقی دلخوشیم ، هر رفیقی را نبینیم ناخوشیم.

 ღ♥ღ

خونه دارم سقف نداره ، چراغ دارم نفت نداره ، یه دوست دارم حرف نداره.

 
ღ♥ღ

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم

 ღ♥ღ

اول از روی ادب ای گل خوشبو سلام
دوم از روی محبت به تو دارم پیام
بی تو ای دوست گذر از جهان زندان من است
تا تو هستی در برم زندان گلستان من است

 ღ♥ღ

میدونی فرق رفاقت با قیافت چیه؟؟
رفاقت 5 حرف داره ولی قیافت حرف نداره!

 ღ♥ღ

خیال می کردی قلب من تاب شکستن نداره ، منتظری بازم دلم پیش دلت کم بیاره ، مرام من تو عاشقی یکدلی و صداقته ، وقتی میگم نوکرتم این آخر رفاقته.

 
ღ♥ღ

همیشه با کسی رفاقت کن و دوست باش که وقتی دعوات شد زورت بهش برسه و بتونی بزنیش!!!

 
ღ♥ღ

ما محبت را به نام دوست ارزان می کنیم ، تا صداقت هست ما هم رفاقت می کنیم.

ღ♥ღ

دل اگر بهر رفیقان نشود گاهی تنگ / نامش هرگز ننهیم دل که به آن گویم سنگ.

 
ღ♥ღ

چرا اونایی که دم از رفاقت می زنند تو لحظه های بی کسی قیدتو راحت می زنند؟

 ღ♥ღ

یه عصا هزار بار زمین میخوره تا صاحبش زمین نخوره عصاتم رفیق.

 ღ♥ღ

نگاهت در زلال آب پیداست / حضور فصل باران با تو زیباست / چگونه با دو بیتی از تو گویم / سزاوار رفاقت بیش از اینهاست.

 ღ♥ღ

گاهی در برابر خاطرات توقف کن و یادآور دوستیها و رفاقتها باش امیدوارم سهم من از این تجدید خاطرات یک یادت بخیر ساده باشد.
 

ღ♥ღ

ما سوخته دلان ساکن کوی غمو دردیم در رفاقت شکست خورده ولی توبه نکردیم.

 
ღ♥ღ

فرستنده : دوست
مدرک : رفاقت
دلیل : دوست شدن
هدف : یادکردن
گیرنده : عزیز دل

 ღ♥ღ

گذر کن برفراز خاکم ای دوست ، صفایی ده به قلب پاکم ای دوست ، بخوان شعری ز دوران رفاقت ، که در خاک سیه غمناکم ای دوست.

 ღ♥ღ

در رفاقت رسم ما جان دادن است / هر قدم را صد قدم پس دادن است

هرکه بر ما تب کند جان میدهیم / ناز او را هرچه باشد میخریم . . .

ღ♥ღ

ما شقایق های باران خورده ایم / سیلی نا حق فراوان خورده ایم

ساقه احساسمان خشکیده است / زخم ها از باد و طوفان خورده ایم

ღ♥ღ

سرافرازم نمی سازی به دشنامی و پیغامی

اگر صلح است پیغامی وگر جنگ است دشنامی . . .

ღ♥ღ

هرکـس به طریقی دل ما میشکند / بیگانه جدا ، دوست جدا میشکند

بیگانه اگر میشکند حرفی نیست / من در عجبم دوست چرا میشکند . . .

ღ♥ღ

هر چند که از آینه بی رنگ تر است / از خاطر غنچه ها دلم تنگ تر است

بشکن دل بی نوای ما را ای رفاقت ! / این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است . . .

ღ♥ღ

بهر امتحان ای دوست گر طلب کنی جان را

آنچنان برافشانم کز طلب خجل مانی . . .

ღ♥ღ

من از پاکدلانم که زکس کینه ندارم

یک شهر پُر ا ز دشمن و یک دوست ندارم . . .

ღ♥ღ

دشمن اگر کُشت به دوست می توان گفت

با کی بتوان گفت این که دوست مرا کُشت . . .

ღ♥ღ

طاق شد طاقتم ای دوست، ملامت بگذار

که به اندک سخنی می شکند قلب رقیق . . .

ღ♥ღ

عشق آمد و شد چونم اندر رگ و پوست / تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

اجزای وجودم همگی دوست گرفت / نامی است ز من بر من و باقی همه اوست . . .

ღ♥ღ

فریاد مردمان همه از دست دشمن ست

فریاد ما از دل نامهربان دوست . . .

ღ♥ღ

آخر چه شد که این همه نامهربان شدی


چیزی که خوش نداشتم ای دوست! آن شدی . . .

ღ♥ღ

هبچکس جانا نمی سوزد چراغش تا به صبح

پُر مخند ای دوست بر شب تار کسی . . .

ღ♥ღ

آرزو بد نیست طغیانش بد است

هست دریا خوب و طوفانش بد است . . .

ღ♥ღ

زحمت چه می کشی پی درمان من ای دوست

ما به نمی شویم و تو بدنام می شوی . . .

ღ♥ღ

آنان که جان فدای نگاری نکرده اند

همکارشان مباش که کاری نکرده اند . . .

ღ♥ღ

با ما کج و با خود کج و با خلق خدا کج

آخر قدمی راست بنه ای همه جا کج . . .

ღ♥ღ

بس که نادیدنی از دوست و ز دنیا دیدم

روشنم گشت که آسایش نابینا چیست . . .

ღ♥ღ

سرنوشتم اگر اینست که می بینم

حکم تغییر قضا را به که باید گفت؟

آی خط خوردگی صفحه پیشانی من!

این همه خط خطا را به که باید گفت . . . ؟

ღ♥ღ

ای دوست به کام دشمنانم کردی

بودم چو بهار چون خزانم کردی . . .

ღ♥ღ

گر بر سر نفس خود امیری مَردی / ور بر دگری نکته نگیری مَردی

مَردی نبُود فتاده را پای زدن / گر دست فتاده ای بگیری مَردی . . .

ღ♥ღ

پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق

هر کسی لایق آن نیست که بردار شود . . .

ღ♥ღ

از تو وفا نخیزد، دانی که نیک دانم

از من جفا نیاید دانم که نیک دانی . . .

ღ♥ღ

از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است

ورنه هرکس وقت سیری پیش سگ نان افکند . . .

ღ♥ღ

خارد از پشت مرا انگشت من / خم شود از بار منت پشت من

همتی کو تا نخارم پشت خویش / وارهم از منّت انگشت خویش . . .

ღ♥ღ

نی خداحافظ به من گفتی و نی کردی وداع

از برم بیگانه وار، ای آشنا رفتی، برو . . .

ღ♥ღ

چه خلاف سر زد از ما که، در سَرای بستی

بر دشمنان نشستی، دل دوستان شکستی

ღ♥ღ

اگر گویم نهال قامتت دلجوست می رنجی / وگر گویم سر زلف تو عنبر بوست می رنجی

شکایت چون کنم از جور چشم فتنه انگیزت / که گویم تو را بالای چشم ابروست می رنجی . . .

ღ♥ღ

از زندگانی ام گِله دارد جوانی ام

شرمنده جوانی از این زندگانی ام

دارم هوای صحبت یاران رفته را

یاری کن ای اجل که به یاران رسانی ام . . .

ღ♥ღ

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم . . .

ღ♥ღ

یارا چه کرده ایم که از ما بریده ای

یا ما چه گفته ایم که از ما رمیده ای

ღ♥ღ

سلام، خداحافظ

چیز تازه اگر یافتید بر این دو اضافه کنید

بلکه باز شود این در باز شده بر دیوار . . .

ღ♥ღ

رفیق بی وفا را کمتر از دشمن نمی دانم

شوم قربان آن دشمن که بویی از وفا دارد . . .

ღ♥ღ

کسی لاف وفا داری زند با بی وفای خود

که او را بهر خود خواهد، نه او را از برای خود . . .

ღ♥ღ

ز نامردان علاج درد خود جستن، بدان ماند

که خار از پا برون آرد کسی، با نیش عقربها . . .

ღ♥ღ